Σε δυο ποστ, εδώ και (πιο δραματικά) εδώ καταγράφηκε το πρόβλημα της οργάνωσης στα νοσοκομεία. Απλή, γενικόλογη καταγραφή, με παραπομπές σε παλαιότερες ενέργειες. Είδα και 'γώ χάρτινους φακέλους σκόρπιους, χύμα στοίβες σε μισάνοιχτα ντουλάπια, στο Λαϊκό Νοσοκομείο το 2001. Μισοσχισμένοι, με τα περιεχόμενα χαρτιά -εξετάσεις, πλάκες, γνωματεύσεις, κλπ στοιχεία- των ασθενών να προεξέχουν έτοιμα να χαθούν. Νομίζω ότι το ηλεκτρονικό αρχείο του ασθενή σε μορφή κάρτας είναι ένα καλό βήμα προς τη πλήρη μηχανοργάνωση. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσει η οργάνωση του Ε.Σ.Υ. Αν η ηλεκτρονική κάρτα πετύχει ή αποτύχει, δεν το γνωρίζω. Οποιος έχει ενστάσεις, καλείται να καταθέσει τη διαφωνία ή/και την ανησυχία του, καθώς και το λόγο που οδηγεί τη σκέψη του σε τυχόν αρνητικά συμπεράσματα.
__________________
ΣΗΜ. Η θέση μου είναι η συνεπής και συγκεκριμένη καταγραφή των προβλημάτων. Για τούτο καλούνται οι εμπλεκόμενοι επαγγελματίες να συνδράμουν, καθώς και οποιοσδήποτε πολίτης που έχει πέσει κάτι τι σχετικό στην αντίληψή του.
__________________
ΣΗΜ. Η θέση μου είναι η συνεπής και συγκεκριμένη καταγραφή των προβλημάτων. Για τούτο καλούνται οι εμπλεκόμενοι επαγγελματίες να συνδράμουν, καθώς και οποιοσδήποτε πολίτης που έχει πέσει κάτι τι σχετικό στην αντίληψή του.
8 σχόλια:
Αγαπητή Ροδιά και όσοι διάβασαν τα προηγούμενα
Τα θέματα που θίχτηκαν επιγραμματικά στα προηγούμενα posts (τουλάχιστον από εμένα), δεν αποτελούν παρά ένα ελάχιστο από τα προβλήματα που υπάρχουν.
Και δεν αναφέρθηκα σε προβλήματα οργάνωσης των νοσοκομείων μόνο (όπως λες) αλλά και σε άλλα, όπως το μεγάλο «δομικό» πρόβλημα του συστήματος περίθαλψης της χώρας μας (υπερβολικός αριθμός γιατρών). Αυτό το τελευταίο, δυστυχώς περνάει απαρατήρητο παρόλο που αποτελεί μια μεγάλη πληγή από πολλές απόψεις.
Για να καταλάβει κανείς τα προβλήματα στο σύστημα περίθαλψης της χώρας μας, εκτός του ότι πρέπει να έχει άμεση επαφή, πρέπει και να διαβάσει πολύ και να αναζητήσει στοιχεία. Δυστυχώς, ελάχιστοι έχουν εντρυφήσει στα θέματα αυτά. Ο μέσος πολίτης δεν έχει αυτή τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τα θέματα, όχι διότι δεν έχει την ευφυΐα αλλά διότι αφενός δεν του προβάλλονται από αυτούς που πρέπει να τα προβάλλουν και αφετέρου διότι είναι κουραστικά (απαιτούν υψηλή συγκέντρωση – δυσεύρετη στην ώρα της σχόλης μετά από μια κουραστική ημέρα => σκεφθείτε πόσα κείμενα μπορείτε να διαβάζετε την ημέρα και πόσο μπορείτε να συγκεντρωθείτε όταν το κείμενο που έχετε μπροστά σας ξεπερνάει τις 15 γραμμές).
Όλοι μιλούν για τα προβλήματα του ΕΣΥ αλλά αδυνατούν να καταλάβουν ότι το ΕΣΥ είναι ένα μέρος μόνο του συστήματος περίθαλψης στην Ελλάδα. Εννοιολογικά το σύστημα περίθαλψης περιλαμβάνει τόσο τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας όσο και τις ιδιωτικές (καλώς ή κακώς υπάρχουν και έχουν πολύ μεγάλο μερίδιο της «αγοράς» που δεν μπορεί να αγνοηθεί – 35% των νοσοκομειακών κλινών και >50% των γιατρών). Επιπλέον, το σύστημα περίθαλψης περιλαμβάνει εννοιολογικά και τις πηγές χρηματοδότησης (δημόσια χρηματοδότηση, σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, σύστημα ιδιωτικής ασφάλισης και φυσικά την «τσέπη» του πολίτη). Όλα αυτά λοιπόν, που απαρτίζουν το σύστημα περίθαλψης, έχουν εγκατεστημένους τρόπους λειτουργίας (καλούς ή κακούς) και πολύπλοκες σχέσεις (που πηγάζουν εν μέρει και από μια απίστευτη πολυνομία παρελθόντων ετών).
Ο απλός πολίτης λοιπόν, αγνοεί την παραπάνω πολυπλοκότητα και πραγματικότητα και εκείνο που είναι σε θέση να κάνει είναι αφενός να αντιληφθεί το δικό του πρόβλημα και αφετέρου να «φανταστεί» το ποια θα έπρεπε να είναι η λύση του (σε ένα ιδανικό σύστημα). Σχηματίζει δηλαδή τη γνώμη του για το πώς θα έπρεπε να είναι χτισμένο το σύστημα περίθαλψης με αφετηρία το δικό του πρόβλημα. Αδυνατεί όμως να αντιληφθεί το γιατί το σύστημα δεν είναι χτισμένο όπως θα ήθελε και το ποια ήταν (ή είναι) η δική του συμβολή σε αυτό το «λάθος» χτίσιμο.
Για παράδειγμα, ο απλός πολίτης αδυνατεί να καταλάβει ότι η δημιουργία και η ύπαρξη 300 ταμείων κοινωνικής ασφάλισης προκάλεσε πλείστα όσα δεινά στην εξέλιξη του συστήματος περίθαλψης. Αδυνατεί να καταλάβει ότι η μη ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων ήταν μια τροχοπέδη και στα δικά του συμφέροντα. Ο λόγος που αδυνατεί να καταλάβει την αξία της ενοποίησης των ταμείων (που κάποια μικρά βήματα έγιναν πρόσφατα παρόλο που η ενοποίηση προτάθηκε εδώ και 35 χρόνια – από την εποχή της χούντας) είναι όχι διότι δεν είναι ευφυής αλλά διότι έτσι του τα πέρασαν οι παλιότεροι που είχαν αντίθετο συμφέρον (πολιτικοί, συνδικαλιστές κλπ. - διαίρει και βασίλευε δηλαδή). Αν λοιπόν υπήρχαν 2-3 ταμεία από την αρχή θα είχε αντιμετωπιστεί ορθολογικότερα το μέγα πρόβλημα της χρηματοδότησης του συστήματος περίθαλψης και δεν θα υπήρχε το σημερινό χάος όπου κάθε συντεχνία έχει το δικό της ταμείο με τους δικούς του κανόνες και λειτουργία.
Και μια και η Ροδιά μίλησε για την ηλεκτρονική κάρτα Υγείας με το ιστορικό του ασθενούς, θα συνδέσω το προηγούμενο θέμα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με το θέμα της κάρτας αυτής.
Κατ’ αρχήν η κάρτα κοινωνικής ασφάλισης και υγείας είναι ένα ευρωπαϊκό project που έχει υιοθετηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τις αποφάσεις 189, 190 και 191 της 18.6.2003 (βλ.και European Health Insurance Card στο http://ec.europa.eu/employment_social/healthcard/index_en.htm, ΓΓΚΑ: Η Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης και Υγείας στο http://www.ggka.gr/e111_main.htm και το NETC@RDS Project στο http://www.netcards-project.com/web/frontpage.
Επιγραμματικά και υπεραπλουστευμένα, η κάρτα κοινωνικής ασφάλισης και υγείας για να λειτουργήσει χρειάζεται να υπάρχουν ως υποδομή:
α) ένα μητρώο των ασφαλισμένων στο οποίο κάθε ασφαλισμένος θα έχει έναν μοναδικό κωδικό αναγνώρισης (ΑΜΚΑ = Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης βλ. Περί ΑΜΚΑ στο http://www.ggka.gr/erga_main.htm),
β) ένα τηλεπικοινωνιακό δίκτυο εξυπηρέτησης,
γ) σταθμοί εργασίας για την εισαγωγή δεδομένων,
δ) συστήματα βάσεων ιατρικών δεδομένων,
ε) κατάλληλο λογισμικό για την κωδικοποίηση και εισαγωγή των δεδομένων και φυσικά
στ) η απαραίτητη εκπαίδευση των χρηστών.
Ιστορικό και κατάσταση στη χώρα μας:
- Το μητρώο των ασφαλισμένων επιχειρείται να δημιουργηθεί στην Ελλάδα από το 1993 χωρίς μέχρι σήμερα να έχει προκύψει πλήρες μητρώο των ασφαλισμένων της χώρας (ψάξτε τα δημοσιεύματα στον τύπο και θα το διαπιστώσετε). Χωρίς ενιαίο μητρώο ασφαλισμένων της χώρας είναι αδύνατη η λειτουργία της κάρτας.
- Το τηλεπικοινωνιακό δίκτυο υπάρχει (ΣΥΖΕΥΞΙΣ).
- Σταθμοί εργασίας έχουν αναπτυχθεί σε κάποια ασφαλιστικά ταμεία αλλά αφενός ανεπαρκούν αφετέρου δεν ξέρω κατά πόσο τα λογισμικά που υπάρχουν είναι συμβατά μεταξύ τους. Επιπλέον, δεδομένου ότι κάθε γιατρός (αλλά και ο οδοντίατρος, ο νοσηλευτής, ο φαρμακοποιός κλπ.) πρέπει να έχει έναν τουλάχιστον σταθμό εργασίας και ότι η πλειοψηφία των σημερινών γιατρών (60.000 περίπου) είναι ανέπαφη με τους υπολογιστές, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι δεν υπάρχουν οι αναγκαίοι σταθμοί εργασίας για την εισαγωγή των δεδομένων.
- Οι βάσεις δεδομένων που υπάρχουν είναι ελάχιστες και δεν υπάρχει διασύνδεση μεταξύ τους. Εννοείται ότι δεν υπάρχει κεντρικό σχέδιο συνεργασίας (π.χ. μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα).
- Σχετικά με το κατάλληλο λογισμικό για την εισαγωγή δεδομένων, πολύ λίγα πράγματα έχουν γίνει (και μιλάμε για το ιατρο-φαρμακευτικό κομμάτι των εφαρμογών). Συνεπώς μπορούμε να θεωρήσουμε ότι δεν υπάρχει κατάλληλο λογισμικό για την εισαγωγή των ψηφιακών δεδομένων του ιατρικού ιστορικού των ασφαλισμένων. Εξάλλου, η χώρα μας δεν έχει ακολουθήσει τις άλλες χώρες ούτε κάν στο επίπεδο κωδικοποίησης των νόσων. Για παράδειγμα, για τις πενιχρές εθνικές στατιστικές μας στον τομέα της υγείας, ακόμα χρησιμοποιείται το σύστημα της 9ης Αναθεώρησης της Διεθνούς Ταξινόμησης Νόσων και Κακώσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που εκδόθηκε το 1977 ενώ οι προηγμένες χώρες χρησιμοποιούν τη 10η αναθεώρηση του 1992 (ήδη δε, ετοιμάζεται η 11η αναθεώρηση που θα ισχύσει από το 2011).
- Σχετικά με την εκπαίδευση χρηστών δεν έχει κανείς να πει πολλά. Αφού δεν υπάρχουν τα προηγούμενα και αφού οι γιατροί είναι κατά πλειοψηφία ανέπαφοι, δεν περιμένει κανείς να υπάρχει και εκπαίδευση χρηστών.
Με τα λίγα που παραθέτω ανωτέρω, είναι προφανές ότι η κάρτα κοινωνικής ασφάλισης και υγείας (που εξαγγέλλεται κάθε τόσο από του υπουργούς) είναι ένα μακρινό όνειρο. Εκτός και αν κάνω εγώ λάθος.
Εάν κάνω λάθος τότε ας μας πει κάποιος «αρμόδιος» το πώς και το πότε θα καταστεί πλήρες το ψηφιακό ιατρικό ιστορικό ενός πολίτη (που θα μπορεί να περάσει και στην ψηφιακή του κάρτα) ο οποίος π.χ. επισκέπτεται το ΙΚΑ- Νέου Κόσμου για τη παρακολούθηση του διαβήτη που έχει, έναν ιδιώτη οφθαλμίατρο στους Αμπελοκήπους για ένα οφθαλμολογικό πρόβλημα που έχει και επισκέπτεται τα εξωτερικά ιατρεία του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός για να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες διότι περνώντας απ’ έξω έπεσε και τραυματίστηκε.
Το παράδειγμα που δίνω παραπάνω δεν είναι ακραίο. Θα μπορούσα να παραθέσω δεκάδες άλλα παραδείγματα της καθημερινότητας όπως και πολλούς άλλους λόγους για τους οποίους είναι λίαν δύσκολο να λειτουργήσει η κάρτα ασφάλισης και υγείας σύντομα.
Η ανάπτυξή μας στον τομέα είναι ελάχιστη και κακής ποιότητας και είναι αδύνατο να φτάσουμε τις άλλες χώρες. Για παράδειγμα, οι επενδύσεις της Ελλάδας στον τομέα της «ηλεκτρονικής υγείας» είναι ζήτημα αν ξεπερνούν τα 300 εκατομμύρια Ευρώ συνολικά για την τρέχουσα δεκαετία τη στιγμή που στο ΗΒ μόνο η Αγγλία έχει προϋπολογισμό 1,5 δισεκατομμύριο Ευρώ ετησίως για τον ίδιο σκοπό (χώρια οι επενδύσεις από το 1981 σε υποδομές και εκπαίδευση).
Όλα όσα έγραψα παραπάνω τα γράφω επιγραμματικά και είναι αδύνατον να εκθέσω όλο το βάθος. Έχοντας δε την εμπειρία πολλών ετών (25) και έχοντας «φάει» τη ζωή μου με αυτά αλλά και με παραπλήσια θέματα (έχοντας πιστέψει ότι χρειάζονται για την ανάπτυξη της χώρας), κατέληξα στο συμπέρασμα ότι κανείς δεν δίνει σημασία. Αν υπήρχε η δέουσα σημασία από την πολιτεία τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Για παράδειγμα, ο τομέας των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας (βλ. σημ.1) στη χώρα μας είναι υποανάπτυκτος. Αν κατεβάσει κανείς τα παρακάτω 2 κείμενα και τα μελετήσει με προσοχή θα διαπιστώσει ότι από το 1994 μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ουσιαστική πρόοδος στον τομέα αυτόν:
1ον) 2008 Σχέδιο Δράσης για την Δημόσια Υγεία (4,1 ΜΒ στο http://www.ygeia-pronoia.gr/uploads/meletes/51_draseis_gia_tin_dhmosiaygeia.pdf)
2ον) 1994 B. Abel-Smith, J. Calltorp, M. Dixon, Ad. Dunning, R. Evans, W. Holland, B. Jarman, E. Mossialos: “Report on the Greek Health Services / Έκθεση της Ειδικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τις Ελληνικές Υπηρεσίες Υγείας“ (5,7 ΜΒ στο http://tempmedgr.files.wordpress.com/2008/03/mw-report-on-the-grk-hservices-abel-smith-grk02.pdf)
Θα μπορούσα να παραθέσω πολλή περισσότερη σχετική βιβλιογραφία για τα παραπάνω αλλά φοβάμαι πως κανείς δεν θα τα κοιτάξει.
Αυτά τα ολίγα
Αστέριος Α. Τέρπος
Σημ. 1: προσοχή, ο όρος Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας είναι διαφορετικός από τον όρο Δημόσιες Υπηρεσίες Υγείας αλλά μονίμως γίνεται σύγχυση των εννοιών. Οι Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας ασχολούνται «οριζόντια» με όλο το σύστημα υγείας (δημόσιο και ιδιωτικό) και την ρύθμισή του με αντικειμενικό σκοπό την προστασία της υγείας του πληθυσμού (ο ορισμός περιέχεται στο ν.3370/2005). Οι δημόσιες υπηρεσίες υγείας δεν είναι παρά οι υπηρεσίες που «ελέγχονται» από το δημόσιο (κράτος).
Το σχόλιό σου είναι μικρός θησαυρός Αστέριε!:)
Στο ποστ αυτό έγραψα για την οργάνωση και, αποκλειστικά γι αυτό το θέμα, παρέπεμψα στο άρθρο σου. Δεν αγνόησα τα υπόλοιπα θέματα που το άρθρο αυτό θίγει. Θα επανέλθω μόλις μαζέψω κάτι περισσότερο και για τα άλλα. Προσπαθώ να αποδελτιώσω τα προβλήματα με κάποιο τρόπο...
Οσον αφορά την ηλεκτρονική κάρτα, ελπίζω να επιτρέψεις να αναρτήσω ποστ τα γραφόμενά σου σχετικά με αυτή σε λίγες μέρες. Ευχαριστώ. :)
Επίσης, προσπαθώ να συντηρήσω μια "συνετή" ροή στις αναρτήσεις, να αποφεύγω τον "βομβαρδισμό" από άρθρα, να υπάρχει χρόνος να διαβάζονται.
Κάτι τι ακόμη. Γράφεις: "Θα μπορούσα να παραθέσω πολλή περισσότερη σχετική βιβλιογραφία για τα παραπάνω αλλά φοβάμαι πως κανείς δεν θα τα κοιτάξει." και απαντώ ότι έχω μαζέψει και μελετώ ένα σωρό άρθρα, τα οποία προσπαθώ να κατανοήσω και να τα μεταφέρω με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνουν κατανοητά και από άλλους "άσχετους" -σαν και μένα- με τα ιατρικά πράγματα. Η υγεία αφορά όλους τους πολίτες βλέπεις, αλλά το θυμόμαστε μονάχα όταν αρρωστήσουμε!
Συμφωνώ με όλα όσα γράφτηκαν και επαυξάνω. Απλώς ως νέος φοιτητής της Ιατρικής και ενεργός πολίτης με ελάχιστο ελεύθερο χρόνο (όπως οι περισσότεροι φαντάζομαι) με προβληλματίζει το τι μπορούμε εμείς να κάνουμε για όλα αυτά; Πως μπορούμε να συσπειρώσουμε στην πράξη και άλλους bloggers σε κοινή δράση; Η μία λύση είναι να αναζητήσουμε προτάσεις, όπως λέει η Rodia και να πιέσουμε στην εφαρμογή τους. Εκεί όμως που διαφοροποιούμαι είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε όλοι σε βάθος όλες τις λεπτομέρειες ενός τόσο πολύπλοκου προβλήματος. Ανήκουμε στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια και τα αδερφια μας οι Ευρωπαίοι όταν έχουν ένα πρόβλημα πχ. όταν αγοράσουν χαλασμένη σοκολάτα δεν κάνουν χημικές αναλύσεις, ούτε το αφήνουν να περάσει έτσι. Απλώς στέλνουν επίσημη επιστολή ζητώντας από τους αρμόδιους να απολογηθούν στα χρονικά πλαίσια που ορίζει ο νόμος. Για τον λόγο αυτό ορίζονται τέτοιοι νόμοι, ώστε να απολογούτναι οι αρχές και όχι οι πολίτες.
Προτείνω δηλαδή να σκεφτούμε και τουλάχιστον να συζητήσουμε το ενδεχόμενο να βομβαρδίζουμε συνεχώς και ασταμάτητα επιστολές προς όλη την ιεραρχεία, και ειδικά προς την εκλεγμένη ιεραρχεία που έχει την ουσιαστική ευθύνη. Στις επιστολές αυτές δεν χρειάζεται να τους λέμε εμείς τι πρέπει να κάνουν με πολλές λεπτομέρειες αλλά να τους ζητούμε να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να μας πουν εκείνοι τι πρέπει να γίνει. Οι επιστολές ας υπογράφονται με ψευδώνυμο ή ονοματεπώνυμο από ΟΛΟΥΣ τους ενδιαφερόμενους Bloggers. Δηλαδή να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο συμμετοχής των Bloggers σε μια πιο πρακτική δράση. Στη διαδρομή αν προκύψουν έξυπνες ή πιο συγκεκριμένες προτάσεις ας τις προβάλλουμε όσο καλύτερα μπορούμε, αλλά να μην θεοποιούμε από πριν την ιδανική λύση όταν αυτή βρίσκεται στα χαρτιά!
Αν θέλουμε να παράγουμε κοινωνικό έργο μέσω διαδικτύου κατ' αρχην δεν πρέπει να υποτιμούμε τη δύναμη που έχουμε μέσα από αυτό το μέσο επικοινωνίας. Κατά δεύτερο λόγο πρέπει να δοθεί μια διέξοδος σε όλους τους πολίτες που δεν γνωρίζουν να προτείνουν λύσεις για όλα τα σύνθετα αυτά ζητήματα αλλά πραγματικά θέλουν και μπορούν να πιέσουν για κάτι καλύτερο.
Εξ όσων γνωρίζω τέτοιες επιστολές ξεκίνησε να στέλνει και η οικογένεια της Αμαλίας. Πιστεύω όμως ότι η συστηματική παρουσία 20-30 Bloggers σε μια τέτοια δράση θα έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη από την υπογραφή μιας μόνο επιστολής έστω και από 1000 άτομα μέσα από υπηρεσίες σαν το http://www.petitiononline.com/.
Προτείνω δηλαδή μια διαδικτυακή "κίνηση" από bloggers που θα εκθέτει και θα δημοσιεύει στο διαδίκτυο όλους τους λογικούς παραλογισμούς που θα μας απαντούν τα διοικητικά ή πολιτικά πρόσωπα με ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ!
Αγαπητέ Παναγιώτη, "Το blog αυτο (...) Ειναι ενας δικτυακος τοπος για καταθεση υλικου σχετικου με τo ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ" όπως αναφέρεται στον υπότιτλο.
Για κινητοποιήσεις και δράσεις υπάρχουν πολλοί τόποι στο διαδίκτυο. Εδώ πέρα γίνεται μια καταγραφή, χωρίς να αποκλείεται η στήριξη όποιας προσπάθειας προς την κατεύθυνση βελτίωσης του ζητήματος ΥΓΕΙΑ στη χώρα μας.
Αν μπερδευτούμε με όλα, δύσκολα θα πετύχουμε κάτι. Τόσο καιρό τώρα, κι ακόμα δεν καταφέραμε να συγκεντρώσουμε σημαντικό (σε ποσότητα) υλικό. Προσπαθούμε όμως.
Ελπίζω πως ό,τι και όσα συγκεντρώνονται εδώ πέρα θα χρησιμοποιηθούν από εκείνους που θα ορίσουν τη δράση και τις κινητοποιήσεις. "Δυο καρπούζια σε μια μασχάλη δεν χωράν", όπως λέει και ο λαός.
Καταλαβαίνω πως έχεις νεανική ορμή και θέλεις τώρα αμέσως αποτέλεσμα. Αυτό όμως που δεν έγινε σε διάστημα πάρα πολλών χρόνων, νομίζω ότι είναι δύσκολο να γίνει αν ακολουθηθούν οι ίδιες σπασμωδικές κινήσεις.
Τώρα που τα προβλήματα έχουν διογκωθεί, χρειαζεται καταγραφή, ανάλυση και ξανατοποθέτηση σε συγκεκριμένες βάσεις μήπως μπορέσουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει και να προχωρήσουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις και αυτό θέλει χρόνο και κουράγιο εκ μέρους μας, έτσι δεν είναι;
...και.. πες πως σπαταλώ το χρόνο που διαθέτω για έρευνα και ξεκαθάρισμα υλικού στο να γράφω και να στέλνω επιστολές... Εχεις την εντύπωση ότι θα καταφέρω κάτι καλύτερο από το να κραυγάζω σαν κάτι υστερικούς σε τηλεοπτικά παράθυρα; Δεν είναι αυτός ο στόχος -ο δικός μου τουλάχιστον.
-->> Επειτα, γράφεις για αποστολή επιστολών, για σύνταξη καταλόγων (στο προηγουμενο ποστ), κλπ κλπ. Στείλε κάτι, σε σχόλιο έστω, πώς το εννοείς ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ αυτό που προτείνεις, π.χ. τι θα γράφει η επιστολή, τι θα περιλαμβάνει ο κατάλογος.
Συγκεκριμένη πρόταση είναι π.χ. η πρόταση "να καούν τα ιατρικά αρχεία"(!!!) αλλά και η πρόταση "να ανατεθεί η αποδελτίωση των ιατρικών αρχείων σε νεους γιατρούς με ειδική συμπληρωματική αμοιβή". Αυτές ήρθαν αυθόρμητα στο νου μου, αλλά σίγουρα θα υπάρχουν πολλές ακόμη. :)
Οπως μπορείς να καταλάβεις, δεν είμαι σε θέση να προτείνω, δεν ανήκω στο σύστημα υγείας, ούτε κατέχω πολιτική θεση. Οπότε, τις (τεκμηριωμένες) προτάσεις μόνο σχετικοί επιστήμονες μπορούν να τις υποβάλλουν.
Ποτέ δεν μίλησα για τηλεοπτικές υστερίες και σπασμωδικές κινήσεις. Έγραψα από την αρχή ότι είναι σχέδιο δύσκολο και μακροχρόνιο, και ίσως αξίζει τον κόπο τουλάχιστον για αρχή να το σκεφτούμε και να το συζητήσουμε. Ούτε για καταλόγους θυμάμαι να έχω μιλήσει...δεν μου έρχεται κάτι στο μυαλό. Πρότεινα συγκεκριμένα συστηματική πίεση μέσω επιστολών προς όλους τους αρμόδιους, και κυρίως προς τους πολιτικούς προκειμένου εκείνοι να μας απαντούν στα ερωτήματα που θέτεις αλλά και που όλοι μας έχουμε. Καλώς ή κακώς εκείνοι θα πάρουν τις τελικές αποφάσεις για το μέλλον μας και αξίζει να τους πιέσουμε.
Δυστυχώς φεύγω σήμερα για διακοπές και δεν προλαβαίνω να σου δώσω αναλυτικά παραδείγματα για το πως το σκέφτομαι αλλά θα είχε πολύ ενδιαφέρον έστω και ως σενάριο να το συζητήσουμε πιο αναλυτικά από Σεπτέμβρη και να ακούσουμε και τις γνώμες και των υπόλοιπων μελών του Blog αν κάποιος έχει κάποια διαφορετική γνώμη. Σε κάθε περίπτωση η δουλειά που γίνεται εδώ είναι πολύ καλή και συγχαρητήρια για όσους ξεκινήσατε μια τόσο όμορφη προσπάθεια.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
Μια και παραπάνω έγινε λόγος για την κάρτα Ασφάλισης και Υγείας, παραθέτω μερικούς σχετικούς συνδέσμους της ειδησεογραφίας που παραπέμπουν στη συνάντηση της 23/7/2009 με σκοπό την ενημέρωση του πρωθυπουργού από τους 2 καθ' ύλην αρμόδιους υπουργούς (Αβραμόπουλο και Πετραλιά):
23/07/2008: Συνάντηση Κ. Καραμανλή με Δ. Αβραμόπουλο και Φ. Πετραλιά (Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων - ΑΠΕ) [http://www.ygeianet.gr/keimeno.php?id=5390]
25/07/2008: Η ηλεκτρονική κάρτα υγείας είναι πάρα πολύ μακριά...(ΑΥΓΗ) [http://www.ygeianet.gr/keimeno.php?id=5445]
25/07/2008: Κάρτα σφαγιασμού των παροχών(ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ) [http://www.ygeianet.gr/keimeno.php?id=5428]
Το σχόλιό μου είναι το εξής:
Από τους συνδέσμους που έχω παραθέσει παραπάνω (στην 1η απάντησή μου), εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς αφενός ότι η Ελλάδα συμμετείχε στο πιλοτικό Ευρωπαϊκό project για την Κάρτα Ασφάλισης & Υγείας από το 2002 (1 από τις 4 χώρες) και αφετέρου ότι πρόκειται για έργο υπό την εποπτεία της ΕΕ και όχι για «εφεύρεση/μεταρρύθμιση» κάποιας κυβέρνησης (βλ. και αναφορά από τις 20/5/2004: http://www.e-health-insider.com/news/item.cfm?ID=743).
Είναι αξιοσημείωτο ότι, ενώ το σημαντικό αυτό έργο έχει παρουσιαστεί στα ΜΜΕ ούκ ολίγες φορές ήδη από το 2003 (επί ΠΑΣΟΚ δηλαδή), ο νύν υπουργός Υγείας δεν χάνει την ευκαιρία να το προβάλει και να το παρουσιάζει σχεδόν ως επίτευγμα, χωρίς όμως να αναφέρεται στις τεράστιες δυσκολίες και στις αδυναμίες υλοποίησης ακόμα και των πιο βασικών τμημάτων του έργου. Από τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και τις απαντήσεις που τους δόθηκαν, είναι προφανές ότι η ενημέρωση των πολιτών δεν είναι πλήρης.
Μια μεγάλη διαφορά μας με τις άλλες χώρες που υλοποιούν το ίδιο έργο έγκειται στο ότι εκεί υπάρχει μια διαρκής ενημέρωση και προσπάθεια συμμετοχής των ενδιαφερομένων μέσω διαφόρων εκδηλώσεων/ΜΜΕ/Internet/σεμιναρίων κλπ. (βλ. π.χ. ερωταποκρίσεις http://www.e-health-insider.com/News/1661/electronic_health_card_trial_to_begin_in_germany) ενώ στην Ελλάδα η ενημέρωση για την πρόοδο του έργου παραπέμπεται στο μέλλον (βλ. π.χ. απάντηση-δήλωση του υπουργού Υγείας για «νεότερες ανακοινώσεις μετά δίμηνο», στον ανωτέρω σύνδεσμο της 23/7/2008 - ΑΠΕ).
Η εξήγηση του φαινομένου αυτού έχει να κάνει με τη διαφορά στην επικρατούσα νοοτροπία:
Αφενός ως λαός δεν πολυ-ενδιαφερόμαστε να ενημερωνόμαστε και να συμμετέχουμε σε προσπάθειες που μας αφορούν όλους και αφετέρου οι πολιτικοί μας εφαρμόζουν το «σκεφτήκαμε και υλοποιήσαμε πριν από εσάς για εσάς» (χωρίς να σας πούμε τίποτα) αντί του «σκεφτόμαστε και υλοποιούμε μαζί με εσάς για εσάς».
Με τον τρόπο αυτό δεν παρακολουθεί κανείς τι γίνεται, χάνεται η συνέχεια στα έργα ενώ ο κάθε «αρμόδιος» έχει τη δυνατότητα να καθυστερήσει, να πάψει ή να τροποποιήσει μια προηγούμενη προσπάθεια κατά το δοκούν. Δηλαδή, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο και λογοδοσία αλλά με βάση απλές δικαιολογίες του τύπου ότι γίνεται αναθεώρηση. Και είναι ουκ ολίγα τα παραδείγματα έργων ή ακόμα και νόμων που «πάγωσαν» (τόσο στο παρόν όσο και στο παρελθόν) χωρίς πολλές εξηγήσεις (θα απαριθμηθούν εν καιρώ).
Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν προχωράει κάτι σε αυτή τη χώρα.
ΥΓ
@ Panagiotis P
(αν και έφυγες για διακοπές)
Επειδή είσαι νέος, αγνοείς ίσως ότι το 99% (αν όχι το 100%) των επιστολών προς τους "αρμοδίους" καταλήγουν κατευθείαν στο καλάθι των αχρήστων. Αν ζούσες σε άλλη χώρα θα μπορούσες να περιμένεις κάποιες απαντήσεις. Εδώ μην περιμένεις.
Δημοσίευση σχολίου