Προς την Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος - ΟΕΝΓΕ

Ελαβα το ηλεκτρονικό μήνυμα με ημ/νία 10 Μαΐου 2011 και το θέτω προς κρίσιν:

Θέμα: Αναφορά-Καταγγελία της λειτουργίας αρχείου με τίτλο «Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών» από το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. χωρίς την άδεια της Αρχής Προστασίας ΔΠΧ και συναφή θέματα

Αξιότιμοι Κύριοι,

Με την παρούσα θέτω υπ’ όψιν σας και καταγγέλλω ορισμένα κακώς κείμενα που υπέπεσαν στην αντίληψή μου σχετικά με τη λειτουργία του «Εθνικού Αρχείου Νεοπλασιών» και την καταγραφή του καρκίνου στη χώρα μας.

1. Το «Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών» λειτούργησε και λειτουργεί χωρίς άδεια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ). Αυτό προκύπτει από τις σχετικές απαντήσεις που έλαβα από την ΑΠΔΠΧ (βλ. συνημ.#1 και συνημ.#2) και από σχετική τηλεφωνική επικοινωνία στις 6 Μαΐου 2011.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ως άνω έγγραφο της ΑΠΔΠΧ (βλ. συνημ.#1), οι μόνες άδειες που έχουν εκδοθεί ποτέ για αρχεία νεοπλασιών είναι α) η μονοετής άδεια 459/2002 για το «Ελληνικό Αρχείο Νεοπλασιών» (που έληξε στις 29.7.2003 χωρίς να ανανεωθεί) και β) η πενταετής άδεια 983/2009 για το «Κέντρο Καταγραφής Καρκίνου» του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Επίσης, εκκρεμεί αίτηση του ΚΕΕΛΠΝΟ για παράταση-ανανέωση της άδειας του Εθνικού Αρχείου Νεοπλασιών από 17.6.2009. Πλην όμως, η αίτηση αυτή πάσχει για πολλούς λόγους. Εν συντομία οι κυριότεροι λόγοι είναι:

• Ζητήθηκε παράταση-ανανέωση άδειας που δεν προϋπήρξε (από την ως άνω απάντηση της ΑΠΔΠΧ δεν προκύπτει προηγούμενη άδεια στο όνομα Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών).

• Το ΚΕΕΛΠΝΟ ταυτίζει το «Ελληνικό Αρχείο Νεοπλασιών» (που είχε λάβει μονοετή άδεια ως άνω) με το «Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών» (αυτό προκύπτει από διάφορα κείμενα και από την επικοινωνία μου με την ΑΠΔΠΧ). Πρόκειται όμως για δύο αρχεία που «συστάθηκαν» (δηλ. ιδρύθηκαν) με διαφορετικές νομοθετικές διατάξεις, από τις οποίες δεν προκύπτει σχέση συνέχειας (βλ. και Σημείωση#1, παρακάτω). Εξάλλου, ο λόγος για τον οποίο θεσμοθετήθηκε το «Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών» (Δεκ. 2003) ήταν για να αντικαταστήσει το απολύτως «αποτυχημένο» «Ελληνικό Αρχείο Νεοπλασιών» (αυτό τουλάχιστον προκύπτει από σχετική συζήτηση στη Βουλή το 1998 και από απόφαση του ΚΕΣΥ
  του 2002 - βλ. συνημ.#3 και συνημ.#4).

• Σύμφωνα με τους όρους της άδειας αλλά και με το νόμο 2472/1997, η άδεια του «Ελληνικού Αρχείου Νεοπλασιών», που έληξε στις 29.7.2003 και δεν ανανεώθηκε ποτέ, θα έπρεπε να έχει ανακληθεί και να έχουν επιβληθεί οι προβλεπόμενες κυρώσεις. Έπρεπε να είχε ανακληθεί διότι από τη λήξη της άδειας και επί 6 χρόνια, η ΑΠΔΠΧ δεν είχε καμία ένδειξη συμμόρφωσης προς τους όρους και τις υποδείξεις που είχε θέσει στην άδεια εκείνη αλλά ούτε και ενημέρωση για τις πάρα πολλές αλλαγές που επισυνέβησαν εν τω μεταξύ.

2. Από το τέλος του Οκτωβρίου 2010 (που υπέπεσε στην αντίληψή μου), στην ιστοσελίδα του ΚΕΕΛΠΝΟ αναφέρεται πως «το "Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών" λειτουργεί με άδεια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα» (βλ. συνημ.#5). Είναι προφανές, ότι εκ των πραγμάτων και εκ της φύσεως του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ, ως οργανισμού του Υπουργείου Υγείας για την προάσπιση της δημόσιας υγείας, δημιουργείται παραπληροφόρηση των πολιτών και, ιδιαιτέρως, των επαγγελματιών υγείας, που ενδέχεται να εμπιστεύθηκαν ή να εμπιστευθούν στο ΚΕΕΛΠΝΟ ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα ασθενών.

3. Το «Έντυπο καταγραφής κακοήθους ή οριακής κακοήθειας νεοπλάσματος», που χρησιμοποιείται για τη δήλωση των νεοπλασιών μέχρι σήμερα, είναι το ίδιο που σχεδιάστηκε και χρησιμοποιήθηκε από το 1990 (βλ. συνημ.#6).
Το έντυπο αυτό είναι ακατάλληλο για την αποτύπωση του καρκίνου στη χώρα μας μια και δεν ακολουθεί τις διεθνείς ή Ευρωπαϊκές καταγραφές. Όπως προαναφέρθηκε, η ακαταλληλότητα τόσο του εντύπου όσο και του μηχανισμού καταγραφής, είχε κριθεί από το 1998 στη Βουλή και από απόφαση του ΚΕΣΥ το 2002 (βλ. συνημ.#3 και συνημ.#4).

Κατά συνέπεια, όλος ο κόπος που καταβάλλεται από εκατοντάδες ιατρούς (νοσοκομειακούς κυρίως) για τη συμπλήρωση του εντύπου, είναι άνευ αντικρύσματος (πέραν του ότι κοστίζει σε χρόνο και χρήμα).


(κλικ! για μεγέθυνση)

Πλέον των ανωτέρω, θέτω υπόψη σας ότι σε πρόσφατο άρθρο του 1ου Ενημερωτικού Δελτίου του ΚΕΕΛΠΝΟ (βλ. συνημ.#8) υπάρχει μια πολύ συνοπτική περιγραφή της λειτουργίας του «Εθνικού Αρχείου Νεοπλασιών» κατά τα τελευταία 2,5-3 χρόνια. Στο ως άνω άρθρο υπάρχουν σημεία που δημιουργούν ερωτηματικά και απορίες.
Δεν αποτελεί πρόθεση της παρούσης επιστολής μου να παραθέσω σε βάθος τα θέματα που θίγονται και τα ερωτηματικά που δημιουργούνται από το ως άνω άρθρο (αυτό θα γίνει προσεχώς με διεξοδικότερη ανάλυση). Όμως, θα επισημάνω το σημείο στο οποίο το ως άνω άρθρο αναφέρει ότι «δεν υπήρξε ηλεκτρονικό αρχείο από το 1994 έως το 2008 που (το Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών) μεταφέρθηκε στο ΚΕΕΛΠΝΟ». Αν η αναφορά αυτή είναι ακριβής, αυτό σημαίνει ότι επί 14 χρόνια οι υπάλληλοι των αρχείων νεοπλασιών (βλ. και Σημείωση#1, περί των 2 αρχείων) απλώς παραλάμβαναν και αποθήκευαν άχρηστα συμπληρωμένα έντυπα. Εκτός των ερωτημάτων που εγείρονται σχετικά με το αν ελέγχθηκαν ποτέ αυτές οι «δημόσιες υπηρεσίες», εγείρονται και ερωτηματικά για το κατά πόσο ήταν πλήρεις ή ακριβείς διάφορες απαντήσεις υπουργών στη Βουλή, σχετικά με την καταγραφή των νεοπλασιών.

****

Εξ όσων έθεσα υπόψη σας ανωτέρω, είναι προφανές ότι υπάρχουν σημεία που απαιτούν άμεση διερεύνηση και ενδεχομένως περαιτέρω ενέργειες από τους αρμοδίους.
Επιπλέον, επειδή είναι αδιανόητο να καλούνται οι ιατροί να συμπληρώνουν έντυπα τα οποία είναι άχρηστα και δεν οδηγούν σε κανένα αποτέλεσμα, οφείλετε να πάρετε θέση απέναντι στο ζήτημα.
Τέλος, δεδομένου ότι η πληροφόρηση των επαγγελματιών υγείας (αλλά και όσων εμπλέκονται ή ενδιαφέρονται) για το θέμα της καταγραφής του καρκίνου στη χώρα μας, είναι ελλιπής και αποσπασματική και δεδομένου ότι «πολλά ακούμε για σχέδια αλλά σχέδια δεν βλέπουμε» (σχέδια που έχουν πληρωθεί εκατοντάδες χιλιάδων Ευρώ), οφείλετε να ζητήσετε την άμεση δημοσιοποίησή τους και ανάρτησή τους στο διαδίκτυο (όπως προβλέπεται εξάλλου και από το «Πρόγραμμα Διαύγεια»).

Με εκτίμηση, κλπ

Υστερόγραφο

1. Παρακαλώ σημειώστε ότι η παρούσα θα απευθυνθεί ταχυδρομικώς και σε άλλους σχετικούς φορείς.

2. Παρακαλώ σημειώστε ότι η ηλεκτρονική έκδοση της παρούσας Αναφοράς/Καταγγελίας που σας αποστάλθηκε, περιέχει συνδέσμους προς τα παρακάτω συνημμένα έγγραφα στα οποία παραπέμπει το κείμενο. Με τον τρόπο αυτό είναι δυνατή η πλοήγηση μέσα στην παρούσα επιστολή αλλά και η ανάκτηση (κατέβασμα/download) των συνημμένων εγγράφων μέσα από το διαδίκτυο (Internet).
Παρακαλώ σημειώστε επίσης, ότι στα ως άνω σχετικά έγγραφα, που είναι αναρτημένα στο διαδίκτυο, τα στοιχεία επικοινωνίαςμου (διεύθυνση, τηλέφωνο και e-mail) δεν είναι ορατά για ευνόητους λόγους.

Κατάλογος συνημμένων εγγράφων:

1. Έγγραφο της Αρχής ΠΔΠΧ με αριθμό πρωτοκόλλου Γ/ΕΞ/953/04.02.2011
Διαδικτυακός Σύνδεσμος:
http://canreg.files.wordpress.com/2011/04/dataprotectionauthorityreply_4-2-2011_locov.pdf

2. Έγγραφο της Αρχής ΠΔΠΧ με αριθμό πρωτοκόλλου Γ/ΕΞ/1167-1/21.03.2011
Διαδικτυακός Σύνδεσμος:
http://canreg.files.wordpress.com/2011/04/dataprotectionauthorityreply_21-3-2011_locov.pdf

3. Συζήτηση της ερώτησης 4587/2.12.1998, του βουλευτή κ. Γ. Σούρλα, Πρακτικά Βουλής της 2.3.1999, Θ’ Περίοδος, Σύνοδος Γ’, Συνεδρίαση ΠΗ’, Αναφορές-Ερωτήσεις 2ου κύκλου
Διαδικτυακός Σύνδεσμος:
http://canreg.files.wordpress.com/2011/04/08-grparliament_tue2-3-1999-lo.pdf

4. ΚΕΣΥ, Απόφαση 2, της 173ης Ολομέλειας, 20.6.2002
Διαδικτυακός Σύνδεσμος:
http://canreg.files.wordpress.com/2011/02/11-kesydecision_2002.pdf

5. Έγγραφο ΚΕΕΛΠΝΟ, αναρτημένο στο Internet, με τίτλο «Θεσμικό πλαίσιο»
α) Σύνδεσμος στις ιστοσελίδες του ΚΕΕΛΠΝΟ:
http://www.keelpno.gr/images/stories/keelpno/spanies_nosoi/thesmikoplaisio.pdf
β) Το ίδιο έγγραφο και οι σχετικές φωτογραφίες του στις 30.4.2011 υπάρχει αποθηκευμένο και σε ημέτερο σύνδεσμο.

6. «Έντυπο Καταγραφής Κακοήθους ή Οριακής Κακοήθειας Νεοπλάσματος»,
α) Σύνδεσμος στις ιστοσελίδες του ΚΕΕΛΠΝΟ:
http://www.keelpno.gr/images/stories/keelpno/spanies_nosoi/neoentiponeopl.pdf
β) Το ίδιο έντυπο σε αντίγραφα των ετών 1990, 2008 και 2010 υπάρχει αποθηκευμένο και σε ημέτερο σύνδεσμο.

7. Αποσπάσματα των ΦΕΚ, Ιδρυτικές και λοιπές νομοθετικές διατάξεις για το «Ελληνικό Αρχείο Νεοπλασιών» και για το «Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών»

Διαδικτυακός Σύνδεσμος:
http://canreg.files.wordpress.com/2011/04/07-apospasmata-fek-lo.pdf

8. Άρθρο της κ. Λίας Τζάλα, με τίτλο «Λειτουργία του Εθνικού Αρχείου Νεοπλασιών», Ενημερωτικό Δελτίο του ΚΕΕΛΠΝΟ, Μάρτιος 2011, Αρ. 1, έτος 1ο, στο Internet από 6.4.2011
α) Σύνδεσμος στις ιστοσελίδες του ΚΕΕΛΠΝΟ:
http://www.keelpno.gr/images/stories/keelpno/newsletter/enimerotikodeltio_keelpno_martios2011.pdf
β) υπάρχει αποθηκευμένο και σε εναλλακτικό (ημέτερο) σύνδεσμο.

Επίσης, προς ενημέρωση: Cancer registration in Greece latest news

Τα χρόνια περνούν και η μνήμη μας εξασθενεί

Σήμερα συμπληρώθηκαν 4 χρόνια από την ημέρα της Αμαλίας.

Μια ημέρα που για πολλούς ήταν ορόσημο. Ορόσημο για πολλούς λόγους αλλά κυρίως ορόσημο και για την αφύπνιση των bloggers.

Αυτά που αποκάλυψε τότε η Αμαλία μέσα από το προσωπικό της δράμα, δεν ήταν παρά η κορυφή ενός παγόβουνου.
Ενός παγόβουνου που άρχισε να λιώνει και να αναδύει όλη την υποκείμενη “μπόχα”.
Τη μπόχα της χώρας μας που μας έχει βυθίσει όλους σε κατάθλιψη (και ελπίζω και περισυλλογή).

Σχολια για τα 3 προηγουμενα ποστ (1ο, 2ο, 3ο Μερος)

Σχόλια που ακολούθησαν τα προηγούμενα ποστ που ανέβηκαν εδω στις 18, 20 και 22 Μαΐου 2010.

Σχόλια για το Μέρος 1ο

ανώνυμος:
Πριν πούμε τα λεφτά τα φάγαν οι προμηθευτές των νοσοκομείων πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα πήραν τα χρήματα.
Το κράτος χρωστά στους προμηθευτές.
Τους έχει όμως δώσει χρήματα;
Υπάρχουν αποδείξεις ότι πληρώθηκαν;
25 Μαϊ 2010 9:46:00 π.μ.

KNWD:
Σύμφωνα με την έρευνα του Θανάση Αυγερινού, φαίνεται ότι τα ασφαλιστικά ταμεία πλήρωσαν για φάρμακα 1 δις το 2000 και το 2009 8 δις, ενώ για τα νοσοκομεία το 1 δις το 2000 έφτασε τα 9 δις το 2009.

Αν αυτό δεν είναι επαρκής απόδειξη ότι πραγματοποιήθηκε μία τεράστια λεηλασία, τότε τι είναι;
25 Μαϊ 2010 9:00:00 μ.μ.

Σχόλια για το Μέρος 2ο

Rodia:
Συναρπαστικη σειρα, ακριβης και καλογραμμενη. Ζητω την αδεια αναδημοσιευσης στο μπλογκ amalia2007.blogspot.com
Ευχαριστω :)
18 Μαϊ 2010 2:53:00 μ.μ.

ΕΡΜΙΠΠΟΣ:
Δεν έχει σχέση με την Αμαλία Ροδιά. Οικονομικά εγκλήματα γιγαντιαίας κλίμακας περιγράφει. Ο χώρος που του ταιριάζει περισσότερο θα ήταν στην ιστοσελίδα της γενιάς των 700 € που τώρα θα γίνουν 400 για να πληρωθούν οι φουσκωμένοι λογαριασμοί. Και που είστε ακόμη.
Σε κάθε περίπτωση έχεις το ελεύθερο για οτιδήποτε.
18 Μαϊ 2010 3:12:00 μ.μ.

Σχόλια για το Μέρος 3ο

Elias:
Μου είχε μεταφέρει, πηγή που θεωρώ έγκυρη, ποιο ήταν το κλίμα σε ανώτατο υπουργικό επίπεδο, όταν η φρέσκια κυβέρνηση της ΝΔ προωθούσε εκείνο το περίφημο νομοσχέδιο περί βασικού μετόχου.
Όταν τέθηκε, λέει, το θέμα ότι "οι Ευρωπαίοι" (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο αρμόδιος επίτροπος) μπορεί να είχαν ενστάσεις με το νομοσχέδιο, τότε Παυλόπουλοι, Ρουσόπουλοι, Παπαληγούρες κ.λπ. είπαν επί λέξει: "Σιγά, μωρέ τώρα! Θα μας πουν κι οι Ευρωπαίοι! Ποιος τους γαμάει τους Ευρωπαίους; Θα γκρινιάξουν λίγο, θα κουνηθούν λίγο και θα σταματήσουν, σιγά!"
Όλοι θυμόμαστε τι έγινε τελικά και τον εξευτελισμό που υπέστησαν οι υπουργοί εκείνοι.

Θέλω να πω ότι συνεχίζει να μου φαίνεται αδιανόητη τέτοια θρασύτητα, έπαρση και έλλειψη επαφής με την (ευρωπαϊκή) πραγματικότητα. Ούτε να κρατήσουν προσχήματα ούτε να συμμορφωθούν με το Κοινοτικό Δίκαιο έστω και σ' έναν ελάχιστο βαθμό, στα παλιά τους τα παπούτσια τα όργανα της ΕΕ.

Το άλλο θλιβερό είναι η ανικανότητα των ΜΜΕ να ερευνήσουν την υπόθεση. Διαβάζαμε/ακούγαμε για τα πανάκριβα φάρμακα των δημόσιων νοσοκομείων, μετά έβγαινε ένας εκπρόσωπος των προμηθευτών και έλεγε: “τι να κάνουμε, όταν πληρωνόμαστε σε Χ χρόνια, είμαστε αναγκασμένοι να πουλάμε ακριβά”, δεν μπορούσες να καταλάβεις ποιος φταίει και πού ακριβώς έγκειται το πρόβλημα.

Γιατί είναι τόσο χρονοβόρες οι επεμβάσεις των κοινοτικών οργάνων;
19 Μαϊ 2010 9:00:00 μ.μ.

ΕΡΜΙΠΠΟΣ:
Αρχίζω από το τελευταίο και προχωράω προς τα πάνω.
Γιατί είναι τόσο χρονοβόρες οι επεμβάσεις των κοινοτικών οργάνων;

Επειδή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν διαθέτει εξουσία στο εσωτερικό των κρατών μελών και δεν μπορεί να εκδώσει αποφάσεις άμεσης εκτέλεσης. Μπορεί μόνον να ασκεί πιέσεις και σε περιπτώσεις που αυτές δεν αποδίδουν να προσφεύγει στο ΔΕΚ. Ακόμη όμως και μετά την έκδοση μιας καταδικαστικής απόφασης δεν υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος ώστε αυτή να καταστεί εκτελεστή. Το κράτος μέλος μπορεί να συνεχίσει να την αγνοεί. Τότε τα μόνα μέσα που διαθέτει η Επιτροπή είναι είτε η διακοπή προγραμματισμένων χρηματοδοτήσεων στον επίδικο τομέα είτε η επιβολή προστίμων που εισπράττονται συμψηφιστικά με διακοπή των εν γένει επιδοτήσεων.

Η διακοπή χρηματοδοτήσεων μπορεί να γίνει και αυτόνομα με μόνη την απόφαση της Επιτροπής όταν η χρηματοδότηση έχει σχέση με εφαρμογή παραβιαζόμενης οδηγίας. Η λογική είναι ότι από την στιγμή που η Επιτροπή θεωρεί που υπάρχει παράβαση δικαιούται να μην διακινδυνεύσει εκταμιεύσεις ποσών που σχετίζονται με την παράβαση αυτή μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης. Αντίθετα για την επιβολή προστίμων απαιτείται η καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου.

Αν θυμάσαι, στην περίπτωση του βασικού μετόχου ο Πάκης παρίστανε τον τσαμπουκά και έλεγε "άστους να πάνε στα δικαστήρια, μέχρι να βγάλουν αποφάσεις εμείς θα έχουμε τελειώσει με τους νταβατζήδες που δεν θα μπορέσουν να ξανασηκώσουν κεφάλι ακόμη και αν επιστρέψει το παλιό νομοθετικό καθεστώς". Ξεχνούσε όμως ότι τα συγκεκριμένα έργα των νταβατζήδων γινόντουσαν με βάση τις οδηγίες του ανταγωνισμού και ήταν συγχρηματοδοτούμενα. Υπό τις συνθήκες αυτές η Επιτροπή μπορούσε να εγείρει τις αντιρρήσεις της και να περιμένει την απόφαση του δικαστηρίου. Μέχρι τότε όμως μπορούσε επίσης να πει "ξέρετε δεν μπορώ να χρηματοδοτήσω έργα που εκτελούνται κατά παράβαση των οδηγιών, περιμένετε λοιπόν το αποτέλεσμα της δίκης και μετά βλέπουμε". Και έτσι ακριβώς έκανε.
19 Μαϊ 2010 10:36:00 μ.μ.

ΕΡΜΙΠΠΟΣ:
Στην περίπτωση που περιγράφουμε η Επιτροπή δεν έχει άλλο δρόμο από αυτόν του δικαστηρίου. Η πίεση που μπορεί να ασκήσει είναι μόνον η γραφειοκρατική. Και αυτό επειδή η χρηματοδότηση των προμηθειών γίνεται από εθνικούς πόρους. Βέβαια όπως θα δεις στην αυριανή συνέχεια μπορεί να απειλήσει με πρόστιμα που θα επιβληθούν μετά την απόφαση του δικαστηρίου. Αυτό έκανε στην περίπτωση που συζητάμε.

Αυτά λίγο πολύ θεωρητικά. Στην πράξη τα πράγματα αλλάζουν. Η ΕΕ είναι ένα παράξενο μόρφωμα. Από την εποχή της ίδρυσης της πάρθηκαν χίλια δυο μέτρα για να διασφαλισθεί η κυριαρχία των κρατών μελών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία ενός κουτσού μηχανισμού στις Βρυξέλλες ο οποίος δεν είχε την δυνατότητα παρά μόνο να μοιράζει δεξιά αριστερά συστάσεις. Η μετεξέλιξη και η σταδιακή εμβάθυνση βασίστηκε περισσότερο στις αποφάσεις που λαμβάνονταν υπό πίεση σε έκτακτες περιστάσεις και ενώπιον προδιαγραφομένων αδιεξόδων. Ήρθε από τις καταστάσεις. Με άλλα λόγια οι χώρες της Ευρώπης ένωσαν τις ζωές τους χωρίς ισχυρούς δεσμευτικούς κανόνες. Κάποιες στιγμές αυτή η κοινή ζωή δημιουργούσε καταστάσεις αδιεξόδων για τα οποία δεν υπήρχε θεσμική λύση. Και τότε έμπαινε υπό συνθήκες πίεσης το επόμενο λιθαράκι. Μια μακρόσυρτη διαδικασία ενός αρραβώνα που μια τον θέλουμε και μια όχι και που δεν λέει να καταλήξει σε γάμο. Δες την τωρινή συγκυρία. Φτιάχτηκε το ευρώ και αφέθηκε η τύχη του στα χέρια της κάθε χώρας ξεχωριστά, ανάλογα βέβαια με τις δυνάμεις της, χωρίς να ληφθεί πρόνοια για κοινές οικονομικές πολιτικές. Η κάθε χώρα ήθελε τα πλεονεκτήματα του πανίσχυρου νομίσματος αλλά χωρίς δεσμεύσεις στα μαγειρέματα στο εσωτερικό της. Όσο τα πράγματα διεθνώς πήγαιναν καλά όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Όταν στράβωσαν όλοι άρχισαν να αναρωτιούνται φωναχτά πως είναι δυνατόν να υπάρχει κοινή νομισματική και ξέχωρη οικονομική πολιτική. και να συζητάνε την πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας. Όταν η κρίση βάθυνε και άλλο και φάνηκε η τεράστια αλληλεξάρτηση άρχισαν να μιλάνε για μέτρα στο πλαίσιο του άρθρου 125 της συνθήκης. Όταν τα ευρώ πήρε να βουλιάζει και τα γεγονότα άρχισαν να τρέχουν πιο γρήγορα από τις διορθωτικές κινήσεις άρχισε να πηγαίνει περίπατο και το 125. Και αύριο θα δούμε κάτι καινούργιο που θα το φέρει η ζωή. Γάμο δεν ξέρω αν θα δούμε τελικά.
19 Μαϊ 2010 10:37:00 μ.μ.

ΕΡΜΙΠΠΟΣ:
Λαστ μπατ νοτ λιστ. Μια από τις βασικές αρχές του ευρωπαϊκού οικοδομήματος είναι η αρχή της Έντιμης Συνεργασίας ή Αρχή της Αξιοπιστίας. Η αρχή αυτή υποκαθιστά εν μέρει και την έλλειψη δυνατοτήτων επιβολής των κανόνων από τον κεντρικό μηχανισμό των Βρυξελλών. Τα κράτη μέλη συγκρότησαν σαν να λέμε μια λέσχη κυρίων που κρατάν τον λόγο τους. Από εδώ και πέρα η ανάλυση μας πρέπει να επικεντρωθεί στις παραδόσεις θεσμών και εφαρμογής κανόνων που διαθέτει η κάθε χώρα. Μοιραία θα οδηγηθούμε στις χαώδεις πολιτισμικές μας διαφορές από όλους τους εταίρους μας (σκέψου να έμπαινε και η Τουρκία ε;). Οπότε ας το αφήσουμε εδώ.

Και η άγνοια στην εγχώρια σκηνή παίζει τεράστιο ρόλο. Πολιτικών, τύπου και πολιτών. Τσαπατσουλιά παντού και επιπολαιότητα. Προχθές στον Σκάι (σε επανάληψη εκπομπής για την απόκρυψη των ελλειμμάτων) ο Παπαθανασίου έλεγε και ξανάλεγε ότι αυτά δεν τα δηλώσαμε επειδή δεν τα είχαμε ακόμη αναγνωρίσει και εγκρίνει. Ο βλάξ αυτός εψεύδετο σαν μαθητής δημοτικού σχολείου και αναφερόταν σε μια ανύπαρκτη διαδικασία. Κανείς δεν ήξερε να τον ρωτήσει "ποια είναι η διοικητική διαδικασία αναγνώρισης και έγκρισης και σε ποιόν νόμο βασίζεται". Και περισσότερο από όλα "με ποια διοικητικά έγγραφα πιστοποιείται δεδομένου ότι κάθε διοικητική πράξη υπάρχει μόνον μέσω του εγγράφου τύπου". Και να φανταστείς ότι οι συγκεκριμένοι εκπομπάρχες είναι από τους σοβαρότερους που διαθέτουμε.

Πριν από μερικά χρόνια σε μια συζήτηση μου με έναν βουλευτή του είχα πει ότι αυτό που λέει δεν γίνεται γιατί αντίκειται σε συγκεκριμένη οδηγία. Μου απήντησε ότι "αυτό ρε συ είναι οδηγία δεν είναι νόμος, άλλο ο νόμος και άλλο η οδηγία, οι οδηγίες δεν δεσμεύουν!!!!". Τόσο καλά.

Τέλος στην ευλογημένη περίοδο Κακλαμάνη μιλούσα με έναν από αυτούς που είχαν αναλάβει να γράψουν τους νόμους της Νέας Διακυβέρνησης. Αφού μου εξήγησε τι ήθελε να κάνει του είπα σεμνά και ταπεινά ότι πρέπει κάθε νόμος που παράγει να κινείται στο πλαίσιο της αντίστοιχης κοινοτικής οδηγίας. Με κοίταξε ειρωνικά και μου είπε: "εμείς νομοθετούμε". Δεν το έκανε από κακία αλλά από καθαρή άγνοια. Στην Γαλλία για να αναλάβεις σοβαρή κρατική θέση πρέπει να φοιτήσεις σε σχολή διοίκησης. Να μάθεις τι είναι αρμοδιότητα, διακριτική ευχέρεια, νόμος, χειρισμός εξουσίας. Εδώ μαζί με όλα τα άλλα και με την θηριώδη άγνοια των πολιτικών μας επικράτησε το ιδεολόγημα των manager που θα έρθουν να σώσουν το δημόσιο από τις συμφορές του. Και φέρνουν τον κάθε πεταμένο που ξέρει χίλια δυό από το harvard και από όπου αλλού αλλά αδυνατεί λόγω έλλειψης διοικητικής κουλτούρας να εννοήσει την βασικότερη και θεμελιωδέστερη αρχή της διοίκησης. Ότι ο υπάλληλος δεν διαθέτει βούληση αλλά αρμοδιότητα. Ο υπάλληλος είναι εργαλείο του νόμου και όχι όργανο των ιδεών και των εμπνεύσεων του. Το κατάντημα ήρθε να συμπληρώσει και η ηθική διακυβέρνηση των τελευταίων ετών. Και πνιγήκαμε.
19 Μαϊ 2010 10:37:00 μ.μ.

rogerios:
Φίλτατε Elias και φίλτατε οικοδεσπότη, επιτρέψτε μου να πω δύο λόγια για τις "επεμβάσεις των κοινοτικών οργάνων" που κρίνετε ως "χρονοβόρες", μια και είναι ένα θέμα που για διάφορους λόγους με ενδιαφέρει ιδιαίτερα.
Τα όργανα της ΕΕ δεν είναι αστυνομικές αρχές που ερευνούν άμεσα και επί τόπου μια καταγγελία. Είναι θεσμικά όργανα ενός υπερεθνικού οργανισμού που δεσμεύονται από την υποχρέωση να τηρήσουν μια σειρά από υποχρεώσεις όσον αφορά τη διαδικασία, και τα οποία οφείλουν να δέχονται καταρχήν ότι οι σχέσεις τους με τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών διέπονται από τη αρχή της αγαστής και καλόπιστης συνεργασίας.
Ας δούμε την Επιτροπή που μας ενδιαφέρει εν προκειμένω γιατί είναι το όργανο της ΕΕ που είναι επιφορτισμένο με την τήρηση της "κοινοτικής" νομοθεσίας. Το βασικό της μέλημα είναι να ελέγξει ότι οι ευρωπαϊκές οδηγίες έχουν μεταφερθεί στην εσωτερική έννομη τάξη. Αν αυτό έχει συμβεί, τότε τεκμαίρεται ότι όλα βαίνουν καλώς. Η Επιτροπή δεν μπορεί αντικειμενικά να ελέγξει αν το κράτος μέλος, αφού μετέφερε την κοινοτική νομοθεσία, στη συνέχεια θέσπισε και δικές του νομοθετικές διατάξεις που καθιστούν άνευ πρακτικού αποτελέσματος τις κοινοτικές διατάξεις. Πρέπει να υπάρξει καταγγελία για να ερευνηθεί μια τέτοια περίπτωση. Τότε η Επιτροπή θα αποστείλει στο κράτος μέλος-παραβάτη έγγραφη αλληλογραφία προς διερεύνηση της υπόθεσης. Αν από αυτήν διαφανεί παράβαση του κράτους, τότε η Επιτροπή θα του αποστείλει έγγραφο οχλήσεως (ειδάλλως η υπόθεση θα κλείσει μέχρι να υπάρξει νέα καταγγελία). Εφόσον οι εξηγήσεις του κράτους μέλους κριθούν ανεπαρκείς, η Επιτροπή θα του απευθύνει αιτιολογημένη γνώμη. Αν η κατάσταση δεν διορθωθεί ούτε τότε, η Επιτροπή θα ασκήσει προσφυγή λόγω παραβάσεως ενώπιον του Δικαστηρίου της ΕΕ. Το Δικαστήριο θα κρίνει αντικειμενικά την υπόθεση (μην έχετε αμφιβολίες για αυτό) και εφόσον υπάρχει παράβαση θα καταδικάσει το κράτος μέλος. Αν το κράτος μέλος δεν συμμορφωθεί, τότε θα ασκηθεί δεύτερη προσφυγή και το κράτος θα καταδικασθεί για δεύτερη φορά και θα του επιβληθεί βαρύ πρόστιμο (αύριο θα μας πει ο οικοδεσπότης ότι και στην περίπτωση που συζητάμε κάπως έτσι πήγαν τα πράγματα).
Άρα, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ δεν βραδυπορούν. Κάνουν ότι μπορούν βάσει του νομικού πλαισίου που τα διέπει. Απλά απαιτείται και η βοήθεια ενδιαφερομένων ιδιωτών για να πάει σίγουρα μέχρι τέλους μια υπόθεση.
Παρακαλώ συγχωρείστε μου τη φλυαρία, αλλά πιστεύω ότι δεν ήταν άχρηστη για να γίνει κατανοητή η διαδικασία ενώπιον των οργάνων της ΕΕ.
Και για να μη το ξεχάσω, τα συγχαρητήριά μου στον οικοδεσπότη που κατέδειξε μια χαρακτηριστική περίπτωση από αυτές που έφεραν την πατρίδα μας στην κατάσταση που είναι. Αν το συνειδητοποιήσουμε όλοι και αντιδράσουμε, ίσως τα πράγματα να αλλάξουν προς το καλύτερο.
19 Μαϊ 2010 10:55:00 μ.μ.

αθεόφοβος:
Σ Υ Γ Χ Α Ρ Η Τ Η Ρ Ι Α !!
Εξαιρετική δουλειά με στοιχεία και μοναδική παρουσίαση !
Έκανα σε ξεχωριστό ποστ παραπομπή και στα 3 κείμενα για όσους θέλουν να τα διαβάσουν με την σειρά.
http://atheofobos2.blogspot.com/2010/05/blog-post_23.html
23 Μαϊ 2010 1:58:00 π.μ.

ΕΡΜΙΠΠΟΣ:
Σε ευχαριστώ πολύ αθεόφοβε. Εφημερίδα πάντως μην περιμένεις να τα δημοσιεύσει. Ότι δεν προέρχεται από τις ιερές πένες τους είναι αυτονοήτως και αυταπόδεικτα γραφικό και άνευ αξίας. Η μετριοκρατία και η άνευ όρων προστασία της δεν απαντάται μόνον στην πολιτική. Ευδοκιμεί στο σύνολο των θεσμικών εκφράσεων αυτής της χώρας. Άλλωστε αν δεν ευδοκιμούσε παντού δεν θα μπορούσε να μακροημερεύει στην πολιτική.
23 Μαϊ 2010 2:46:00 π.μ.

Που πήγαν τα λεφτά. Μέρος 3ο

Το παραπάνω εικονιζόμενο φαιδρό πρόσωπο, λοιπόν, (προς Θεού όχι ο Ρουβάς, ο άλλος), κρατάει στιβαρά στα χέρια του το τιμόνι του Υπουργείου Υγείας. Ποιος είναι; Μα, ο καλύτερος υπουργός που πέρασε ποτέ από αυτόν τον τόπο. Η άποψη αυτή είναι κυρίαρχη. Την συμμερίζονται με πάθος δεξιοί και αριστεροί και την προωθούν με συνέπεια οι γαλάζιες, πράσινες και κόκκινες φυλλάδες. Προβάλλει διαρκώς προς τα έξω ένα αλλόκοτο μείγμα γλυκερής ανθρωπιάς και φτηνής αυθάδικης μαγκιάς. Το πρώτο ερμηνεύεται ως πυρήνας οράματος. Το δεύτερο ως ειλικρίνεια και ακλόνητη πολιτική αποφασιστικότητα. Βρίσκεται στο απόλυτο απυρόβλητο. Ο κόσμος τον λατρεύει.

Κάθε κριτική στα πεπραγμένα της διοίκησής του εκλαμβάνεται αυτόματα ως κακόβουλη επίθεση κατά του καθαγιασμένου προσώπου αυτού του μεγάλου φίλου του λαού. Και δεν μπορεί παρά να υποκρύπτει και να εξυπηρετεί κάποιους μυστικούς και ανίερους στόχους. Διανύουμε αισίως την αυγή της καταστροφικής "επικοινωνιακής" καραμανλικής 5ετίας. Το τι λες, κατά των ινδαλμάτων των μαζών, παύει να έχει σημασία. Το σημαντικό είναι το γιατί το λες, ποιος σε έβαλε να το πεις και τι προσπαθείς να πετύχεις. Προσωπικά για σένα ή για αυτούς που κρύβονται και συνωμοτούν πίσω από την δημόσια παρουσία σου.

Η πολιτική μετατρέπεται σε μια θεατρική σκηνή όπου κρίνονται και σκιαμαχούν οι ανομολόγητες και ύποπτες προθέσεις, που αποδίδονται στους πρωταγωνιστές, και όχι τα έργα και οι πράξεις τους. Βρισκόμαστε σε έναν διαρκή πόλεμο αόρατων και σκοτεινών δυνάμεων. Υπό τις συνθήκες αυτές ή εμπιστεύεσαι τους ηγέτες σου ή όχι. Κάθε τι άλλο θεωρείται πράξη εχθρική. Που κανείς σώφρων άνθρωπος δεν αποτολμά, ξέροντας ότι θα καταλήξει γραφικός και περίγελος

Κάπου εκεί, λοιπόν, έρχεται η πρώτη επιστολή από τις Βρυξέλλες. Η Επιτροπή κρίνει ότι η εφαρμογή των προβλέψεων του άρθρου 7§2 του Ν.2955/2001 είναι αντίθετη με το Κοινοτικό Δίκαιο του Ανταγωνισμού και, με το 204625/2004 έγγραφό της, ζητά την κατάργηση της. Η κυβέρνηση απαντά με την 127544/10-12-2004 επιστολή, με την οποία ορίζει ρητά ως χρόνο κατάργησης της παράνομης διάταξης τον Ιανουάριο του 2005.

Δεκατρείς ημέρες μετά, την 23η του ίδιου μήνα, δημοσιεύεται στο ΦΕΚ 259 Α΄η τροπολογία Παπαθανασίου, που επεκτείνει το αντικείμενο της διάταξης και διευρύνει το πεδίο εφαρμογής της στους ασφαλιστικούς οργανισμούς και στις εκτός ΕΣΥ μονάδες υγείας. Είναι ξεκάθαρη αλητεία και εξαπάτηση. Σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα το γεγονός αυτό θα προκαλούσε την άμεση αποπομπή και τον μόνιμο εξοβελισμό από την πολιτική ζωή των υπουργών που υπέγραψαν τον νόμο. Με την κατηγορία του κοινού απατεώνα. Και την δημόσια συγγνώμη της χώρας προς τους εταίρους της. Όχι όμως στην Ελλάδα της Καραμανλικής σεμνότητας και ταπεινότητας.

Η Επιτροπή επανέρχεται με την 3069/28-6-2005 επιστολή. Η κυβέρνηση απαντά με το έγγραφο 80870/28-7-2005 και βεβαιώνει ότι η κατάργηση εξετάζεται στο πλαίσιο της σχεδιαζόμενης νομοθετικής πρωτοβουλίας για τις προμήθειες του τομέα υγείας.

Η Επιτροπή αναμένει την πρωτοβουλία αυτή ματαίως και επανέρχεται με την 5259-13/12/2005 νέα προειδοποίηση. Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση, με την 15377/7-2-2006 βεβαίωση της, υπόσχεται την κατάργηση μέχρι το τέλος του Μαΐου του 2006 και ξεφορτώνεται τους κουτόφραγκους.

Τα ελλείμματα των νοσοκομείων και των ασφαλιστικών ταμείων αρχίζουν να διογκώνονται επικίνδυνα. Λεφτά όμως υπάρχουν. Δανεικά μεν αλλά υπάρχουν. Ποιος ξέρει άλλωστε τι θα μας ξημερώσει.

Τον Μάρτιο του 2006 ο "Νικήτας του λαού" δραπετεύει από το Υπουργείο Υγείας και βαδίζει προς άλλα λαμπρά πεδία προσφοράς και θυσίας. Ο πρωθυπουργεύων Καραμανλής αποφασίζει να αναβαθμίσει ακόμη περισσότερο το ορφανεμένο χαρτοφυλάκιο παραδίδοντας το σε μια από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας μας. Στον εκλαμπρότατο πρέσβυ Δημήτριο Αβραμόπουλο αυτοπροσώπως. Στην προσωποποίηση του απόλυτου μηδενός.

Μια νέα περίοδος ακμής και ανυψώσεων ξεκινά. Φαίνεται άλλωστε και από την φωτογραφία. Όπου ο ηγέτης, σε κατάσταση οραματικής έκστασης, κοιτάει προς το μέρος των μυστικών φωνών που ακούει από τα επέκεινα και σηκώνει ελαφρά το χέρι για να ψηλαφήσει το μέλλον.

Τα καρτέλ των εμπόρων, που το 2001 είχαν "αγοράσει" την επίμαχη διάταξη, ήξεραν ασφαλώς με ποιους είχαν να κάνουν. Ήξεραν ότι δεν κινδυνεύουν σοβαρά. Σαν λογικοί και προνοητικοί άνθρωποι, όμως, δεν παρέλειπαν να συντηρούν από καιρού εις καιρόν την πολύτιμη "επένδυση" τους.

Έτσι, τον Μάιο του 2006 συναντώνται με τον Αριστείδη Καλογερόπουλο, δεξί χέρι του πρέσβυ και νέο Γενικό Γραμματέα του υπουργείου. Η συνάντηση είναι κάτι παραπάνω από γόνιμη. Το καρτέλ παραληρεί από ενθουσιασμό και, από ότι γράφει στην από 10/5/06/ επιστολή του, "αισθάνεται την ανάγκη", ακούστε, "την "ανάγκη", την "ανθρώπινη ανάγκη", να επικοινωνήσει με τον ίδιο τον υπουργό για να τον ευχαριστήσει για την "πραγματικά εποικοδομητική και πρωτόγνωρα θετική και ουσιαστική συνάντηση".



Στο πλαίσιο της ξέχειλης από ευγνωμοσύνη έγγραφης αυτής επικοινωνίας, ο σύλλογος των εμπόρων ορθοπεδικών, θίγει και ένα μικρό θεματάκι. Προς όφελος της διαφάνειας και του δημοσίου συμφέροντος, όπως χαρακτηριστικά και επί λέξει γράφει. Κάποιος θρασύς διοικητής περιφέρειας αποφάσισε να αψηφίσει τις διογκωμένες τιμές των υπουργικών αποφάσεων και να διενεργήσει μειοδοτικό διαγωνισμό για την προμήθεια των πολύτιμων υλικών.



Το καρτέλ ζητά από τον εκλαμπρότατο την τιμωρία του απείθαρχου, του οποίου οι πράξεις, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, "καταλύουν κάθε έννοια νόμιμων διαδικασιών, καταργούν την έννοια της διαφάνειας και, εν τέλει, βλάπτουν και το δημόσιο συμφέρον".

Το καρτέλ ενδιαφέρεται πέρα και πάνω από όλα για την νομιμότητα και το κύρος του συστήματος υγείας. Οι άνθρωποι ντρέπονται πραγματικά να ζουν σε μια χώρα όπου κάποιοι επιμένουν να ασεβούν κάνοντας διαγωνισμούς, για είδη που η Βουλή των Ελλήνων έχει νομοθετικά προσδιορίσει ως μη συγκρίσιμα, γιαυτό και καταλήγει στην επιστολή του προς τον "εντιμότατο υπουργό":

"... Όπως είναι γνωστό παρόμοιες καταστάσεις, επιφέρουν καίριο πλήγμα στο όλο σύστημα υγείας. Δεν αξίζει μια τέτοια εικόνα στα σημαντικότερα νοσοκομεία της Μακεδονίας, μεταξύ αυτών και πανεπιστημιακά, των οποίων την φήμη και την αξιοπιστία καλούμεθα όλοι να διαφυλάξουμε." γράφουν.

Θα πρέπει να συγκινήθηκε υπερβολικά ο πρέσβυς και υπουργός Δημήτρης από αυτό το ξέσπασμα πατριωτισμού και προσήλωσης στην έννομη τάξη. Εξ ου και φρόντισε να διαμηνύσει αμέσως την βαθύτατη δυσαρέσκεια του στον απείθαρχο διοικητή και να ζητήσει την άμεση διακοπή των παράνομων διαγωνιστικών διαδικασιών.

Η τύχη όμως έχει γυρίσματα. Η Επιτροπή, που στο μεταξύ έχει ήδη αποστείλει προειδοποιητική επιστολή (που έμεινε αναπάντητη) και αιτιολογημένη γνώμη (που ομοίως αγνοήθηκε), αποφασίζει την παραπομπή του ζητήματος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Είναι Ιούνιος του 2006 και ο τύπος κάνει το θέμα πρωτοσέλιδο.





Ο υπουργός Δημήτρης, όμως, δεν είναι κανένα παιδάκι. Είναι ρεαλιστής πολιτικός και άσσος της απλής, διπλής ή, εάν χρειαστεί, ακόμη και της τριπλής κωλοτούμπας. Αφήνει το ζήτημα να κρυώσει ελαφρά και, αμέσως μετά τα μπάνια του λαού, εκδίδει μεγαλοπρεπή εγκύκλιο με την οποία ζητά από τα νοσοκομεία την άμεση διενέργεια διαγωνισμών και την σύναψη συμβάσεων μέχρι το τέλος του χρόνου.





Ασφαλώς η διάσταση του προβλήματος στα ασφαλιστικά ταμεία του "κόκκινου Πάνου", έστω και για τα προσχήματα, αγνοείται πλήρως. Για εκεί άλλωστε δεν έγινε καμία αναφορά στον τύπο. Αφού δεν μας ρωτάνε γιατί να απαντήσουμε.

Ο απείθαρχος διοικητής που επέμενε να παίζει με τους διαγωνισμούς, και που λίγο έλειψε να εκπαραθυρωθεί βιαίως, αποκαθίσταται πανηγυρικά, ως ατράνταχτο επικοινωνιακό άλλοθι για περιπτώσεις ανάγκης, και παίρνει την θέση του στο Πάνθεον των ηρώων του συστήματος.

Το καρτέλ μπορεί να περιμένει. Στο κάτω κάτω τα συμφέροντα του δεν θίγονται από τις θεατρικές κινήσεις. Είπαμε, θα κάνουμε διαγωνισμούς. Δεν τους κάναμε κιόλας. Μπόρα είναι και θα περάσει. Οι έλληνες ξεχνούν εύκολα. Ο τύπος δεν εμβαθύνει. Τα δημόσια έγγραφα δεν τα διαβάζει κανείς. Λούφα και παραλλαγή για την ώρα και βλέποντας και κάνοντας.

Η υπόθεση παίρνει αριθμό στο ΔΕΚ (Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων) και η μακρόσυρτη διαδικασία αρχίζει. Είναι η C-481/06.



Ο τύπος, μετά από ένα τσαλαβούτημα λίγων ημερών, σε ανακρίβειες και αοριστολογίες, αφήνει το θέμα, για να πιάσει άλλα, πιο σοβαρά. Ο εξοχότατος Αβραμόπουλος μπορεί να ξεχάσει προς το παρόν τις εγκυκλίους, τους διαγωνισμούς και τα παρόμοια και να επιστρέψει στην ατάραχη καθημερινότητα του. Business as usual. Τα νοσοκομεία και τα ταμεία εξακολουθούν να πληρώνουν. Οι δαπάνες εκτοξεύονται. Και η χώρα βαδίζει αμέριμνη προς την χρεοκοπία της. Η στιβαρή φιγούρα του Καραμανλή δεν αφήνει κανένα περιθώριο για κακές σκέψεις.

Η συνέχεια, όμως, και το τέλος, αύριο.

__________________________________
αναδημοσίευση από εδω: http://ermippos.blogspot.com/2010/05/3.html (Τετάρτη, 19 Μαΐου 2010)

Που πήγαν τα λεφτά; Επεισόδιο 2ο

Που πήγαν τα λεφτά λοιπόν; Ας συνεχίσουμε. Με μια συνέχεια που θα μπορούσε να έχει τίτλο, "Ο πλέον κατάλληλος ορισμός της πολιτικής αγυρτείας".

Κάπου εκεί στην αρχή του 2003 κάποιος σφυρίζει στους μεγαλοσχήμονες της γεμάτης αυτοπεποίθηση και καλπάζουσας προς την εξουσία Νέας Δημοκρατίας την ύπαρξη του κατάπτυστου άρθρου 7§2 του Ν.2955/2001. Λέω τους το σφυρίζει, γιατί ανάθεμα μου αν υπάρχουν δέκα βουλευτές μέσα στο ευαγές ίδρυμα που ξέρουν κάθε φορά τι νόμους ψηφίζουν. Ή που αντιλαμβάνονται την έννοια του νόμου σαν κάτι περισσότερο από ένα τυπικό κείμενο. Που απλά υπάρχει, για να εφαρμόζεται μόνον όταν βολεύει ή όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Ποιες συνθήκες; Μα, η ηθική του σεμνού και ταπεινού δημόσιου λειτουργού που χειρίζεται κάθε φορά τα κοινά. Τι είναι άλλωστε ο νόμος μπροστά στο ηθικό μεγαλείο των φωτισμένων;


Τους το σφυρίζει λοιπόν αυτός ο κάποιος και αρχίζει το πανηγύρι. Όχι από κοινούς βουλευτές αλλά από στελέχη μεγάλου ειδικού βάρους, που είναι γνωστό ήδη ότι προορίζονται για βαριές επιτελικές θέσεις στην Νέα Εποχή της Νέας Διακυβέρνησης που ξημερώνει.

Πρώτος πυροβολεί ο Φώλιας.

Στην Ευρωβουλή παρακαλώ. Ερώτηση Ε-0852/03.

Ο ευρωβουλευτής καταγγέλλει ότι με βάση τον ελληνικό νόμο και τις υπουργικές αποφάσεις, που, όπως σημειώνει ο ίδιος, εκδόθηκαν χωρίς να βασίζονται σε κανένα απολύτως τεχνικό στοιχείο, καταργείται ο ανταγωνισμός.



Τι μέτρα σκοπεύει να πάρει η Επιτροπή, -κατά της Ελληνικής Κυβέρνησης, εννοείται-, και πότε; Προσέξτε! Οι Υπουργικές Αποφάσεις εκδόθηκαν χωρίς απολύτως κανένα τεχνικό στοιχείο, που να αποδεικνύει ότι τα εξαιρούμενα από τον ανταγωνισμό είδη είναι όντως μη συγκρίσιμα μεταξύ τους. Έτσι καταγγέλλει ο αυστηρότατος.

Ακολουθούν τα "ιερά τέρατα" της "παράταξης". Αλογοσκούφης και Κακλαμάνης για να σηματοδοτήσουν το υψηλό πνεύμα της αλλαγής. Μαζί με μικρότερους, όπως ο Κωνσταντόπουλος, που αναλαμβάνουν την τεχνική υποστήριξη και την λάντζα.





Μέχρι και ο Παυλόπουλος για την υψηλή νομική θεωρία στις επιστολές διαμαρτυρίας και αγανακτισμένης καταγγελίας προς το Ελεγκτικό Συνέδριο, από το οποίο ζητείται η άμεση παρέμβαση!!!



Ερωτήσεις Κοινοβουλευτικού Ελέγχου. Και άλλες ερωτήσεις. Περισσότερες ερωτήσεις. Ερωτήσεις στιβαρές και ευθύβολες. Παγίδες πραγματικές για την σαστισμένη πασοκική διοίκηση, που για πρώτη φορά δέχεται έναν καταιγιστικό έλεγχο, που ξεπερνά τα συνηθισμένα όρια των γραφικών εκείνων κειμένων που καταθέτουν με τον σωρό οι βουλευτές μας, ζητώντας να μάθουν "πότε επιτέλους ο κ. Υπουργός θα προχωρήσει σε ενέργειες για την πληρωμή των υπερωριών που χρωστά εδώ και 20 μήνες στους συμβασιούχους του ο δήμος Άνω Κοκινομαγουλίτσας".



Καταγγέλλονται αναλυτικά και εμπεριστατωμένα οι ύποπτες μεθοδεύσεις, η κατάργηση του ανταγωνισμού, η μαζική παραβίαση των Κοινοτικών Οδηγιών, η έλλειψη τεκμηρίωσης και η απόλυτη αδιαφάνεια, οι σκοτεινές διαδικασίες. Διατυπώνονται τα σοβαρά ερωτηματικά ή ακόμη και οι βεβαιότητες για την ύπαρξη άνομων σκοπιμοτήτων. Εκδηλώνεται η ιερή οργή για την ενδεχόμενη ανάμειξη των Βρυξελλών. Και προσέξτε ειδικά αυτό: Σκοπεύει η κυβέρνηση να επεκτείνει την εφαρμογή της διάταξης και σε άλλες κατηγορίες υλικών;;; Θυμηθείτε το για την συνέχεια. Θα το ξαναβρείτε κάπου στο τέλος.



Και άλλα πολλά και άκρως ενδιαφέροντα. Τα στελέχη της "παράταξης" είναι αμείλικτα. Στα κείμενα τους διαγράφεται ήδη ο τρόπος με τον οποίο θα κυβερνήσουν. Σεβασμός στον νόμο, μελέτη και βαθιά γνώση του αντικειμένου, υπευθυνότητα, καμιά έκπτωση σε ζητήματα αρχών και διαφάνειας. Οι απαντήσεις της κυβέρνησης είναι αμήχανες και συγχυτικές. Είναι προφανές ότι κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Στο μεταξύ, η τότε Υφυπουργός Υγείας Ελπίδα Τσουρή, -πλαισιωμένη από κάποιους ανθρώπους σπάνιας ευφυΐας και ποιότητας, που είναι να απορεί κανείς πως βρέθηκαν μπλεγμένοι στο κομματικό παρακράτος, που επανδρώνει συνήθως τα υπουργικά γραφεία-, έχει αντιληφθεί την θηριώδη κομπίνα. Εκδίδει εγκύκλιο με την οποία επισημαίνει ότι η επίμαχη διάταξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για σπάνιες εξαιρέσεις και δίνει εντολή για διενέργεια διαγωνισμών. Αποτέλεσμα; Δέχεται απειλές για μηνύσεις από το θρασύτατο καρτέλ των προμηθευτών. Η εγκύκλιος της πετιέται στα σκουπίδια. Γράφει εμπιστευτική επιστολή προς το Υπουργείο Ανάπτυξης. Στον Κίμωνα Κουλούρη αν θυμάμαι καλά. Δεν παίρνει απάντηση. Ενημερώνει προσωπικά τον πρωθυπουργό και επισημαίνει ειδικότερα το ενδεχόμενο παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την πιθανή δικαστική εμπλοκή της χώρας σε κοινοτικό επίπεδο. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Τίποτε.

Την ίδια ώρα η Νέα Δημοκρατία καλπάζει. Το θέμα σηκώνεται και άλλο. Γίνεται θεατρική σύσκεψη τομεαρχών υπό την προεδρία του ίδιου του Καραμανλή. Ακολουθεί συνέντευξη τύπου με λόγια αυστηρά του Ρουσόπουλου. Και Επίκαιρη Επερώτηση με υπογραφές 43 βουλευτών. Μεταξύ αυτών οι Αλογοσκούφης, Σιούφας, Παυλόπουλος. Η μακριά λίστα των υπογραφών είναι αλφαβητική αλλά κλείνει συμβολικά με το όνομα του υπεύθυνου στον Τομέα Υγείας Νικήτα Κακλαμάνη. Εκπέμπονται πλέον υψηλοί συμβολισμοί. Τα στήθη φουσκώνουν από περηφάνια και αγωνιστική διάθεση. Έτσι θα κυβερνήσουμε.
Και μετά οι εκλογές του 2004. Ο σχηματισμός της Κυβέρνησης της ελπίδας. Το μεθύσι του Euro 2004. Ο οργασμός των Ολυμπιακών Αγώνων. Και τον Σεπτέμβριο σηκώνουμε τα μανίκια για να αλλάξουμε το πρόσωπο της χώρας.

Τις ημέρες εκείνες, λοιπόν, μέσα στις στίβες των εγγράφων που περιμένουν την υπογραφή Κακλαμάνη ξεχωρίζει μια μοναχική κακογραμμένη σελίδα. Τροπολογία ήταν. Μια από τις πρώτες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Καραμανλή. Τροπολογία για το άρθρο 7§2 του Ν. 2955/2001. Να πως τηρούμε τις υποσχέσεις μας και εξυγιαίνουμε τον δημόσιο βίο θα έλεγε κανείς!



Μισό λεπτό όμως! Τι έλεγε αυτή η τροπολογία; Έλεγε, όσο και αν φαίνεται απίστευτο, ότι, με τις υπογραφές τεσσάρων υπουργών, η διάταξη 7§2 του Ν.2955/2001 επεκτείνεται (!!!) ώστε να συμπεριλάβει στην κατηγορία των "μη συγκρίσιμων" υλικών και τα φίλτρα αιμοκάθαρσης νεφροπαθών (!!!) και να καταργηθούν και για αυτά οι διαγωνισμοί και οι λοιπές περιττές γραφειοκρατικές διαδικασίες (!!!).

(Αλήθεια, θυμάστε πιο πάνω την αυστηρή ερώτηση των ηθικών, για την πιθανή επέκταση της διάταξης και σε άλλα υλικά; Την είχε έτοιμη από τότε το καρτέλ. Απλά οι εντολοδόχοι πολιτικοί άλλαξαν.)



Επιπλέον, έλεγε, ότι, η διάταξη θα εφαρμόζεται, εκτός των δημόσιων νοσοκομείων, και στα ασφαλιστικά ταμεία (!!!). Προσέξτε το τελευταίο ειδικά. Οι υπέρογκες τιμές που καθορίστηκαν με τις περίφημες Υπουργικές Αποφάσεις (και που σήμερα δήθεν προκαλούν τόση έκπληξη κάθε φορά που αναφέρονται στον τύπο) θα ισχύουν πλέον και στα ασφαλιστικά ταμεία. Υπάρχει βλέπετε και εκεί ζεστό χρήμα και πρέπει με κάποιο τρόπο να τραβηχτεί.



Κάποια μάτια ανακαλύπτουν το άθλιο έντυπο πριν υπογραφεί. Στην αρχή είναι έκπληξη. Μετά θυμός και οργίλες αντιδράσεις. Αυτό είναι απάτη και αυτοεξευτελισμός κραυγάζουν. Δεν είναι δυνατόν να ξεσηκώνουμε τον τόπο προεκλογικά, να εγκαλούμε, να κατηγορούμε, να καταγγέλλουμε και όταν γινόμαστε κυβέρνηση αντί να στεκόμαστε συνεπείς στις υποσχέσεις μας και στην συνείδηση μας να τρέχουμε και να τα κάνουμε πλακάκια με την διαφθορά.
Το χαρτί αποσύρεται εσπευσμένα. Ενημερώνεται ο ίδιος ο Καίσαρ πρωθυπουργός. Όλοι περιμένουν ότι θα ζητήσει να μάθει ποιος ξεκίνησε την πρωτοβουλία. Ποιος συνέταξε και προώθησε την αθλιότητα. Όλοι περιμένουν να δουν στην πράξη τι σημαίνει μηδενική ανοχή. Ο πρωθυπουργός όμως δεν ρωτάει. Αφού αποσύρθηκε, λέει, ας το ξεχάσουμε. Στην αρχή η στάση προκαλεί απορία. Μα … Πως ... Δεν λέγαμε, ότι … Μετά όμως, αντανακλαστικά, η απορία γίνεται θαυμασμός και δέος. Ο ηγέτης αποδεικνύει ότι δεν είναι ένας από τον σωρό. Διαθέτει υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη. Δεν δρα εν θερμώ. Σχεδιάζει σε βάθος χρόνου με μια σοφία που υπερβαίνει τα ανθρώπινα. Για να αποφασίσει να μην τιμωρήσει τώρα ξέρει κάτι βαθύ, που εμείς αγνοούμε. Δυο μέρες μετά, ο φυσικός αυτουργός της αισχρής τροπολογίας τηλεφωνεί στον αγανακτισμένο αυτουργό της απόσυρσής της. Εσύ τώρα τι κέρδισες τον ρωτάει και κλείνει το τηλέφωνο. Παπαθανασίου τον έλεγαν. Τον φυσικό αυτουργό.


Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου η τροπολογία περνάει, ίδια και απαράλλακτη, σε άλλο νομοσχέδιο. Την φορά αυτή η Νέα Διακυβέρνηση είναι πιο έμπειρη και πιο σοφή. Ο Κακλαμάνης υπογράφει ευχαρίστως. Το ίδιο και ο Αλογοσκούφης. Συνήθης κυβερνητική δραστηριότητα. Η εξεγερμένη συνείδηση κοιτάει από την γωνία γεμάτη ανάμεικτα συναισθήματα. Κανείς δεν μπαίνει πλέον στον κόπο να ενημερώσει τον Καραμανλή. Έχει και πολλές δουλειές ο μεγάλος άλλωστε. Οι πιο ξύπνιοι αρχίζουν να καταλαβαίνουν. Οι πιο προχωρημένοι αρχίζουν να νοιώθουν ανεπαίσθητα τα πρώτα αδιόρατα σημάδια της μελλοντικής κατάρρευσης. Σοφοί δε προσιόντων.
Στο μεταξύ ο γραφειοκρατικός μηχανισμός ελέγχου των Βρυξελλών έχει πάρει μπροστά και προχωράει. Τα ταμεία αρχίζουν να πληρώνουν και αυτά τις "πολλαπλάσιες" τιμές. Αυτές που σήμερα ακούμε και διαβάζουμε και τρίβουμε τα μάτια μας.

Η συνέχεια, όμως, στο επόμενο επεισόδιο.

__________________________
αναδημοσίευση από: http://ermippos.blogspot.com/2010/05/2.html (Τρίτη, 18 Μαΐου 2010)